بررسی اثر آنتی باکتریال عصاره ی گیاه شمشاد بر روی باکتری های ایجاد کننده عفونت های پوستی در مراجعه کنندگان به مراکز درمانی وابسته به دانشکده پزشکی شهید بهشتی

یکی از مشکلات طب جدید با وجود امتیازهای ظاهری آن به طب سنتی، مصرف روزافزون داروهای شیمیایی است که 2 پیامد دارد: نخست، مقاومت در پاسخ به دارو است که بر اثر مصرف مداوم و بی رویه و گاه بدون توجه به طریقه مصرف برخی داروها ایجاد می شود که باعث افزایش مصرف و روی آوردن به انواع قوی تر می شود به علاوه اگر چه استفاده از داروهای شیمیایی مفید واقع می شود، اما مصرف طولانی و در برخی موارد حتی مقطعی آنها عوارض جانبی بر جای می گذارند که می تواند حتی از خود بیماری مهلک تر باشد. در راستای این هدف در این مطالعه اثرات ضد میکروبی عصاره متانولی گیاه شمشاد علیه باکتری های سودوموناس آئروژینوزا، انتروکوک فکالیس، استرپتوکوک پیوژنز، استافیلوکوکوس اورئوس اشریشیا کلی و اسینتو باکتر بررسی شده و با اثر آنتی بیوتیک های رایج مقایسه شده است، و به دلیل وجود مقاومت آنتی بیوتیک ها که خطری جدی بر س?مت جامعه دارد mic (حداقل غلظت بازدارندگی) مورد بررسی قرار گرفت تا در صورت مشاهده نتایج قابل قبول بعد از آزمایشات تکمیلی دیگر بتوان از این گیاه به عنوان عامل ضد میکروب با عوارض کمتر در فرمو?سیون مواد دارویی (آنتیبیوتیک ها) استفاده کرد. گیاه شمشاد یا buxus sempervirens با نام عمومی boxwood از خانواده buxaceaeمی¬باشد که به علت داشتن خواص درمانی متعدد و اثرات مطلوب در درمان برخی بیماری ها در طب سنتی و قدیمی مورد توجه می باشد. برای این منظور، گیاه شمشاد از پارک جنگلی سی سنگان نوشهر واقع در استان مازندران جمع آوری شد و به آزمایشگاه منتقل شد. سپس نمونه های گیاه کام?ً خشک شده و عصاره تام آن با روش خیساندن تهیه گردید. عصاره ی تام تغلیظ، خشک و تا زمان استفاده در شرایط استاندارد نگهداری شدند. برای انجام آزمایش ضد میکروبی، ابتدا از سوش های باکتریایی کشت 24 ساعته تهیه گردید. سپس با تهیه ی غلظت استاندارد برای هر سوش اثر ضد میکروبی رقت های مختلف عصاره گیاه مورد نظر با استفاده از روش دیسک دیفیوژن و mic آزمایش گردید. نتایج: در روش دیسک دیفیوژن در مقایسه قطر هاله آنتی بیوتیک ها با عصاره متانولی گیاه شمشاد عصاره متانولی گیاه شمشاد در باکتری های سودوموناس آئروژینوزا اسینتو باکتر واسترپتوکوکوس پایوژنز دارای اثری بالاتر از اثر آنتی بیوتیک های مورد نظر می باشد که با توجه به مقاومت بسیار بالای دو باکتری سودوموناس ائروژینوزا و اسینتو باکتر نسبت به آنتی بیوتیک های موجود این اثر بسیار قابل توجه و مهم می باشد. کمترین حساسیت و در واقع بیشترین مقاومت به عصاره متانولی گیاه شمشاد در روش دیسک دیفیوژن در مقایسه با دیسک های آنتی بیوتیکی مربوط به انتروکک فکالیس و اشریشیا کلای می باشد. در روش میکرودایلوشن و تعیین mic، عصاره ی متانولی گیاه شمشاد بر روی باکتری ها دارای اثرات ضد میکروبی مطلوب و مناسب می باشد. بهترین جوابmic در رقت 128/1 مربوط به اشریشیا و سودوموناس می باشد. در رقت 64/1 نیز به ترتیب استرپ پیوژنز و استاف اورئوس دارای بهترین جواب هستند. نتیجه گیری کلی این بود که این عصاره اثرات ضد باکتریایی خوبی از خود نشان داد. لذا عصاره می تواند همراه با آنتی بیوتیک ها در بیماری های پوستی کاربرد مهمی در درمان داشته باشد.